سلام خدمت شما مخاطبان عزیز “سوشا مدیاز” که با ما همراه شدید. بحث مشاوره در جامعه امروز بحثی بسیار جدی است، خیلی از افراد قبل از ازدواج سراغ مشاورها می روند و از ایشان کمک می گیرند، با پرسش هایی مثل: آیا ما دو نفر مناسب ازدواج باهم هستیم یا نه؟ بعضی از افراد هم بعد از آغاز زندگی مشترک ممکن است بدلیل مشکلات پیش آمده باز هم سراغ مشاور بروند، بعضی هم اعتقاد دارند ما دائم باید به مشاور مراجعه کنیم و برخی هم که اصلا اعتقادی به مراجعه ندارند و در طول عمر هیچ وقت سراغ مشاور نمی روند.قصد داریم یک پاسخ صحیح و علمی در این زمینه از جناب آقای دکتر آذین متخصص پزشکی اجتماعی و روان درمانگر جنسی بپرسیم، امیدواریم این اطلاعات شما را در تصمیم گیری صحیح یاری کند.
“ما چه زمانی به مشاور نیاز داریم؟”
همانطور که میدانید در جامعه ما سالهاست در برخی از حیطه ها مراجعه به مشاوره جا افتاده است. شاید ما اگر بخواهیم که منزل مسکونی یا اتومبیل خود را عوض کنیم و یا تصمیمات مهمی در زندگی داشته باشیم برای مشاوره به اهل آن فن مراجعه کنیم و در این خصوص نظر آنها را بخواهیم. به هرحال می دانیم که ممکن است ما به اطلاعاتی نیاز داشته باشیم که در آن موققعبت آن اطلاعات را نداریم. اما جنبه هایی از بحث مشاوره هم خیلی خیلی ترسناک شده مخصوصا در حوزه روانشناسی و مشاوره خانواده که علت آن هم یک سری کلیشه های است که از جاهای مختلف گرفته ایم، بطور مثال آنچه که از سینما یا از برنامه تلویزیونی دیدیم یا آنچه از دادگاه های خانواده شنیده ایم که گویی وقتی خانواده ای به آخر خط میرسد توصیه می کنند شما باید به مشاور مراجعه کنید. بنابراین برای یک زوج خیلی سخت خواهد بود وقتی که چنین تلقی داشته باشند. آنها تصور میکنند که “پس وضع ما باید خیلی خطرناک باشد و زندگی ما به جایی رسیده که واقعاً نیاز به مشاوره داریم”.
این تلقی باید اصلاح بشود اصلا اینطور نیست که حتماً اگر یک زوج به مشاور مراجعه می کنند یعنی روابط زناشویی آنها خیلی خراب شده، یا اینکه به آخر خط رسیده اند، نباید فکر کنند رفتن نزد مشاور یعنی قرار گرفتن در مرحله جدایی.
در حالی که زن و شوهرها می توانند در شرایط خیلی خیلی آرام تر و ملایم تری از مشاوره استفاده کنند.
زوجین در شرایط مختلف به مشاوره نیاز دارند، گاهی سر مسائل خیلی خاص، همچون پرسش در خصوص روش تعامل و چگونگی رفتار با فرزندشان و یا حل اختلاف عقیده ای که با هم دارند و نمی‌توانند در مورد آن به توافق برسند و خواستار راه مناسب برخورد با آن موضوع هستند.
لزوم مراجعه به مشاور فقط به شرایطی که بین زوج وجود دارد محدود نمی شود. گاهی عوامل خارجی همچون شغل همسر، کار کردن یا کار نکردن یکی از طرفین، فرزند پروری، تاثیر روابط و دخالت خانواده ها و موضوع های بسیار دیگر می توانند زمینه ساز لزوم ورود مشاور خانواده برای کمک به زوجین در تصمیم گیری باشند.
” مراجعه به مشاور خانواده به معنی بروز شرایط خطر ناک برای روابط همسران نیست”
مهم این است که توافق دو طرف برای مراجعه به مشاور چه روانپزشک، روانشناس یا مشاور خانواده خود نشانه خوبی است. از زمانی که تلفن را بر می دارید و برای مشاوره وقت می گیرید هر دو طرف نشان داده اید که ما یک تعهدی نسبت به کیفیت زندگی مشترک مان داریم و می‌خواهیم تغییراتی ایجاد کنیم. پس خود این تصمیم برای مشاوره و اقدام زوج برای برنامه‌ریزی جهت برخورداری از مشاوره، خود یک قدم مثبت برای تغییر است.
حال میخواهم نشانه هایی را به شما زوجین معرفی کنم که با دیدن آنها در زندگی مشترک باید جدی تر و زودتر برای مراجعه به مشاور اقدام کنید.
با دیدن این نشانه های رفتاری به مشاور مراجعه کنید:
- وقتی زوجین احساس می کنند بیشترهم خانه هستند تا همسری برای زندگی مشترک.
- داشتن برنامه ریزی های جداگانه برای زندگی.
- وقتی در مورد موضوعات مهم زندگی با هم صحبت نمی کنید.
- در خصوص روابط جنسی با هم صحبتی ندارید و سعی در ایجاد شرایطی برای بهبود آن ندارید.
- کم رنگ شدن روابط جنسی
- پنهان کاری بین همسران حتی در ساده ترین مسائل
- کم شدن اعتماد دو طرف به یکدیگر
- رو آوردن یکی از زوجین به مواد مخدر و محرک
دقت کنید:
زن و شوهرها باور داشته باشند که یک مشاور متخصص و خوب می تواند آنها را در حل مشکل کمک کند.
باور غلطی است اگر فرض کنید مراجعه به مشاور در آخرین مرحله از روابط و مناسبات خانوادگی صورت میگیرد و نشانه وخامت اوضاع است.
مراجعه به مشاور باید در تمام زمان ها وجود داشته باشد و بخصوص برای رسیدن به راه حل های مناسب برای بهبود روابط بین زوجین از مشاور کمک بگیرید.
برای رسیدن به پاسخ صحیح در حل اختلاف نظرهایی که حتی ممکن است در خصوص فرزندان و نوع برخورد با آنها باشد بهتر است به مشاور خانواده مراجعه کنید.
برداشتی از گفتگوی آقای دکتر آذین متخصص پزشکی اجتماعی و روان درمانگر جنسی
بدون دیدگاه